Een kool gestoofd en een kool gestolen

Gisteren is mij in figuurlijke zin een kool gestoofd en ben ik letterlijk bestolen van een kool.  Handperen 750 gram 1 euro. Die neem ik. Naast de weegschaal staan ook zakken stoofperen van 1,5 kilo. Ik denk die neem ik alvast mee, leuk zo'n aanbieding. Als ik afreken ben ik duurder uit dan ik dacht. Bij bestudering van de kassabon zie ik het : het zijn de stoofperen 3,99 euro. Ik loop nog even naar de weegschaal en zie dat ze helemaal niet in de aanbieding waren. Ik ben er weer eens ingetuind. Ik breng ze niet terug want dan krijg je praatjes hier in het dorp. Maar het is de zoveelste streek van deze enige supermarkt in dit dorp. Je moet altijd op de datum letten, altijd kijken of iets  wat in de aanbieding is wel voor de aanbiedingsprijs weggaat etc. Toch blijf ik 1 keer per week boodschappen doen in het dorp omdat ik de winkel  niet kwijt wil en voor de sociale contacten. Je spreekt altijd wel een bekende. Een keer per week in het dorp haal ik boodschappen als er markt is (3 kramen)  maar een goede groenteboer en kaasboer. Dan ga ik naar de slager en de supermarkt. Tegen het weekend doe ik voor de tweede keer boodschappen, meestal bij Lidl of Aldi in het naburige dorp. Wij zijn een huishouding met 3 volwassenen. Een zoon woont nog thuis.  Gisteren wilde ik de bloemkool pakken die ik op de markt had gekocht voor 1 euro, maar op het plekje waar ik in het koele halfjaar de groentes bewaar was de bloemkool verdwenen. Hij lag in afgekloven toestand op het kleedje onder het afdak. De hond was vegetariër geworden. De smiecht.